16 Nisan 2009 Perşembe

BAKIM .DR.paul öğrencilerine yaşlanmanın psikolojik belirtilerini öğretirken onlara şunu anlatır"hasta ne konuşuyor, nede söylenenleri anlıyor.Bazen saatlerce anlaşılmaz şeyler geveliyor zaman yer yada kişi kavramı yok.Yanlız nasıl oluyorsa kendi adı söylendiğinde tepki veriyor son altı aydır onun yanındayım,ne görünüşü için bir çaba sarfediyor,nede bakım yapılırken yardımcı oluyor.Onu hep başkaları besliyor,yıkıyor ve giydiriyor dişleri yok yiyeceklerin püre halinde verilmesi gerekiyor gömleği salyalarından dolayı sürekli leke içinde, yürümüyor,uykusu sürekli düzensiz gece yarısı uyanıp çığlıklarıyla herkesi uyandırıyor çoğu zaman mutlu ve sevecen fakat bazen ortada bir sebep yokken sinirleniyor biri gelip onu yatıştırana kadar da feryat figan ediyor bağırıyor."Bu olayı anlattıktan sonra DR.paul öğrencilerine böyle birinin bakımını üstlenmek isteyip istemediklerini sorar. Öğrenciler bunu yapamayacaklarını söylerlerDR.paul bunu kendisinin büyük bir zevkle yaptığını ve onlarında yapması gerektiğini söyleyince öğrenciler şaşırırlar.daha sonra DR.paul hastanın fotoğrafını dolaştırmaya başlar.Foğraftaki doktorun altı aylık kızıdır..